به گزارش سراج24؛ در هفته چهل و ششم کتابخوانی پایگاه خبری سراج24 قصد داریم به معرفی کتاب «شایعات رایج فضای مجازی» نوشته دکتر الهه خانی آرانی بپردازیم که توسط نشر معارف منتشر شده است.
فضای مجازی و خصوصاً پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی، به بخش لازم و گریزناپذیر زندگی بسیاری از مردم تبدیل شده است. ارتباط‌گیری آسان و ارزان، اطلاع از اخبار و مسائل روز، استفاده از صفحات کاربردی و مهارت‌افزا، سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت، بخشی از کارکردهای این فضاست. اما کاربرمحوری این فضا سبب شده هر فرد یا گروهی، با هر عقیده و هدفی، به‌راحتی بتواند تنها با ایجاد یک اکانت و صفحه و کانال، به تبلیغ فکر و عقیده و نگرش خاصی بپردازد.
مثبت یا منفی؛ صحیح یا انحرافی؛ مفید یا مخرب. از این‌رو می‌بینیم صفحات گسترده مروج الحاد، براندازی سیاسی، جعل تاریخ، سبک زندگی غیراخلاقی و… به‌راحتی فعالیت دارند، با تبلیغات گسترده و خوش‌رنگ‌وآب، دنبال‌کننده‌های زیادی می‌گیرند، و آرام‌آرام بر ذهن‌ها تاثیر می‌گذارند یا در بزنگاه‌ها به ایجاد موج‌های سیاسی و فرهنگی می‌پردازند.
شایعات و شبهات، ناخواسته در جامعه وجود دارند به نحوی که از آن گریزی نیست. پس بهتر است شبهات را فرصتی بدانیم برای رشد بیشتر جامعه. اگر چه سخت است بتوان همه شبهات و دروغ‌ها را تک به تک پاسخ داد، اما می‌توان به مخاطب الگویی ارائه کرد که با دیدن موارد مشابه، خود بتواند به تشخیص درست از دروغ دست زند.
این کتاب، برای چنین مقصودی نگاشته شده است.
مطالب این کتاب، حاصل 5 سال تلاش گروهی از اساتید دانشگاه در صفحات روشنگری جهت پاسخگویی به شایعات و شبهات رایج فضای مجازی است. شایعاتی که انتشار و تکرر بیشتری داشته و فضای مجازی را درگیر خود کرده‌اند.
این شبهات و شایعات در سه دسته کلی شبهات و شایعات اعتقادی، تاریخی و سیاسی قابل تقسیم و تفکیک هستند. هر سه این دسته‌ها نیز خود شامل چندین عنوان عمده هستند که از پراکندگی درآیند و دارای نظم و جایگاه منطقی باشند.
جلد حاضر (شایعات سیاسی) شامل 4 بخش کلی است:
1. شایعات عصر پهلوی (رضاشاه و محمدرضاشاه)
2. شایعات عصر جمهوری اسلامی: اصل انقلاب اسلامی، ولایت فقیه، شورای
نگهبان، جنگ تحمیلی و..
3. شایعات مربوط به جبهه مقاومت (فلسطین و..)
4. شایعات مربوط به شخصیت‌ها و گروه‌های سیاسی
قسمتی از کتاب شایعات رایج فضای مجازی
در سال 1341 شمسی همزمان با برداشتن شرط اسلام از انتخاب‌شوندگان و انتخاب‌کنندگان، حق رای زنان رسما اعلام شد. اما با دخالت‌های بی‌شمار حکومت در انتخابات مجلس که تنها نهادی بود که مردم به ظاهر در آن تاثیر داشتند، عملا حق رای از مردان نیز سلب شده بود چه برسد به بانوان. چنانکه امام خمینی آن زمان فرمودند : «مگر مردها در این مملکت آزادند که زن‌ها باشند؟». نقطه آغازین حضور سیاسی زنان در ایران معاصر را می‌توان در پشتیبانی از فتوای مرحوم میرزای شیرازی در تحریم تنباکو داسنت. بنا به برخی شواهد تاریخی، زنان شروع‌کننده جنبش تحریم تنباکو بودند و با بستن بازارهای شهرها و به زیر کشیدن امام جمعه مسجدشاه جنبش را کلید زدند.
